Wilbert “Wil” Hart William “Poogie” Hart (17 januari 1945 – 14 juli 2022) was een Amerikaanse soulzanger, songwriter en producer, vooral bekend als een van de oprichters van de muziekgroep the Delfonics. Hart is geboren en getogen in Philadelphia, Pennsylvania als een van de acht kinderen voor Wilson en Iretha Hart. Hij ging naar openbare scholen in Philadelphia en ging naar de Overbrook High School, waar hij en zijn oudere broer William in verschillende vocale groepen zaten. Wilbert en William vormden de Delfonics in 1965, met William als hun primaire songwriter, vaak in samenwerking met Thom Bell. Tussen 1968 en 1974 hadden The Delfonics een reeks hitsingles op Philly Groove Records, waaronder “La-La – (Means I Love You)”, “Ready Or Not Here I Come (Can’t Hide From Love)” en “Didn’t I (Blow Your Mind This Time)” en verschillende andere die de Billboard R &B- en Pop-hitlijsten bereikten. In 1971 won de groep een Grammy Award voor Best R&B Performance en was te zien in de eerste live televisie-uitvoering van die ceremonie. Ook in 1971 werd de groep bekroond met een gouden plaat voor “Didn’t I (Blow My Mind This Time)”. Na enkele jaren van hitsingles splitsten The Delfonics zich in 1975 op in twee groepen, waarbij Wilbert en William elk hun eigen eenheden leidden. De broers waren verwikkeld in een juridisch geschil over het gebruik van de groepsnaam, waarbij een rechter in 2007 oordeelde dat beiden de naam mochten gebruiken en het publiek goed informeerden over het onderscheid tussen de twee groepen. Voortaan heette Wilberts versie Wil Hart &The Delfonics, of Wil Hart vroeger van de Delfonics. Wilbert Hart werkte ook als songwriter voor andere acts terwijl hij actief was bij de Delfonics. In 1970 schreef en produceerde hij drie nummers voor de zanggroep Honey &The Bees op hun debuutalbum Love. Nadat de originele Delfonics uit elkaar gingen, bleef Hart actief als songwriter en producer. In 1977 werkte hij mee aan het album This Is Your Life van Norman Connors en schreef hij een nummer onder het pseudoniem A. Hakeem Waheed. Hart verscheen met zijn eigen groep in The Arsenio Hall Show in 1989. In 1994 droeg hij bij aan songwriting en productie van het album Break of Dawn van rappers Rob Base en DJ E-Z Rock. In 1997 het nummer “Hey! Love”, van The Delfonics en geschreven door Hart, werd gesampled door The Notorious B.I.G. op het succesvolle album Life After Death. In 1995 werden Hart en de andere originele leden van The Delfonics opgenomen in de Philadelphia Walk of Fame. In 1999 bracht Hart het soloalbum Hold on for Love uit op zijn eigen label, Mother Earth Records. In 2005 bracht hij het album Fonic Zone uit met een bijdrage van rapper Rick Ross. In 2013 was Hart te zien in “The Story of The Delfonics”, een aflevering van Unsung op TVOne. Hij was ook te zien in de documentaire Mr. Soul! uit 2018. over omroeppersoonlijkheid en tv/theaterproducent Ellis Haizlip. De Delfonics werden opgenomen in de National Rhythm & Blues Hall of Fame Class van 2014. Vanaf 2020 bleef hij optreden en touren met zijn moderne groep onder de naam Wil Hart &The Delfonics. Wilbert Hart trouwde in 1966 met zijn vrouw Sheila. Ze hebben 12 kinderen. Hij woonde in Willingboro, New Jersey. Hart overleed op 14 juli 2022 in een ziekenhuis in Philadelphia na complicaties van een operatie. Hij was 77 jaar.
This post has been seen 34 times.