Massimo Girotti – in heaven

Massimo Girotti (18 mei 1918 – 5 januari 2003) was een Italiaans acteur. Girotti, werd geboren in Mogliano, in de provincie Macerata, ontwikkelde zijn atletische lichaamsbouw door te zwemmen en polo te spelen. Tijdens zijn studie techniek trok hij de aandacht van Mario Soldati, die hem een kleine rol aanbood in de film Dora Nelson (1939), meerdere films in La corona di ferro (1941), Un Pilota ritorna (1942), dat hij indruk begon te maken als een serieuze acteur. In 1943 kwam er een keerpunt in zijn carrière toen Luchino Visconti hem castte tegenover de getormenteerde Clara Calamai in Obsession. Enkele van zijn opmerkelijke naoorlogse films zijn Caccia tragica (1946), In the Name of the Law (1949). In 1950 speelde hij in Cronaca di un amore (1950), Spartacus (1953), Sins of Rome (1953), Senso (1954), Lattuada, Teorema (1968), Medea (1969). In 1972 was hij te zien in Ultimo tango a Parigi. Datzelfde jaar maakte hij een zeldzame verschijning in een horrorfilm toen hij instemde met een bijrol in Baron Blood als een gunst aan de regisseur Mario Bava. Hij bleef de volgende dertig jaar acteren in karakterrollen. Enkele van de films waarin hij verscheen waren opmerkelijk, waaronder Joseph Losey’s Monsieur Klein (1976) met Alain Delon en Jeanne Moreau, de televisie miniserie Quo Vadis?, Roberto Benigni’s Il mostro (The Monster) (1994). Hij stierf in Rome op de leeftijd van 84 jaar aan een hartaanval nadat hij net zijn laatste film had voltooid, Ferzan Özpetek’s Facing Windows (2003).