Ernest Lamont Johnson Jr. (30 september 1922 – 24 oktober 2010) was een Amerikaanse acteur en filmregisseur die in vele televisieshows en films is verschenen en geregisseerd. Johnson werd geboren in Stockton, Californië de zoon van Ruth Alice (Fairchild) en Ernest Lamont Johnson, die een makelaar was. Hij ging naar het Pasadena Junior College en UCLA en was actief in theaterproducties op beide scholen. Toen hij 16 jaar was, Johnson zijn carrière bij de radio en speelde uiteindelijk de rol van Tarzan in een populaire gesyndiceerde serie in 1951. Hij werkte ook als nieuwslezer en diskjockey. Johnson was ook een van de vele acteurs die Archie Goodwin speelden in The New Adventures of Nero Wolfe, tegenover Sydney Greenstreet op NBC Radio. Daarna wendde hij zich tot films en televisie, eerst als acteur, daarna als regisseur. Johnson’s regiedebuut kwam in 1948 met het toneelstuk Yes Is For a Very Young Man in New York. Zijn televisieregiedebuut was in een aflevering van NBC Matinee Theater. Johnson regisseerde ook producties van de opera’s The Man in the Moon (1959), Iphigénie en Tauride (1962), Orfeo (1990), en hij regisseerde een aflevering van de serie Felicity plus de tv-film The Man Next Door (1996). Johnson werd genomineerd voor negen Emmy Awards en won twee keer, voor Wallenberg: A Hero’s Story (1985), Lincoln (1988) – beide voor Outstanding Directing For A Miniseries Movie Or A Dramatic Special. Hij werd in dezelfde categorie genomineerd voor Crash Landing: The Rescue of Flight 232 (1992), Unnatural Causes (1987), Ernie Kovacs: Between the Laughter (1984), Fear on Trial (1975), The Execution of Private Slovik (1974) en That Certain Summer (1972). Zijn andere Emmy-nominatie was voor Outstanding Miniseries or Movie, ook voor Wallenberg: A Hero’s Story. Johnson won vijf Directors Guild of America Awards, in de categorie Movies for Television and Mini-Series voor Lincoln (1988) en voor That Certain Summer (1972). Hij won ook DGA Awards voor Most Outstanding TV Director (1972) en voor Television – My Sweet Charlie (1970) en “Oscar Underwood Story”: Profiles in Courage (1964). Daarnaast werd hij genomineerd voor DGA Awards for Movies for Television en Mini-Series voor Wallenberg: A Hero’s Story (1985), Fear on Trial (1975) en The Execution of Private Slovik (1974). Een andere DGA Award-nominatie was voor Dramatic Series voor Birdbath (1971). Johnson trouwde in 1945 in Parijs met actrice Toni Merrill. Ze kregen drie kinderen. Johnson stierf op 24 oktober 2010 aan hartfalen, op de leeftijd van 88 jaar in Monterey, Californië.
This post has been seen 89 times.