Henry Richard “Huntz” Hall (15 augustus 1920 – 30 januari 1999) was een Amerikaanse radio, theateracteur en filmreporter. Hall werd in 1920 in New York City geboren als Joseph Patrick Hall, een Ierse reparateur van airconditioners voor immigranten, en zijn vrouw Mary Ellen (Mullen). De 14e van de 16 kinderen, hij kreeg de bijnaam “Huntz” vanwege zijn Teutonic ogende neus. Hall was aanwezig bij de katholieke scholen en begon op de leeftijd van 5 jaar te spelen op radio. Hij verscheen op Broadway in de productie van Dead End uit 1935, een toneelstuk geschreven en geregisseerd door Sidney Kingsley. Hall werd vervolgens uitgebracht samen met de andere Dead End Kids in de film Dead End uit 1937, geregisseerd door William Wyler en met in de hoofdrol Humphrey Bogart. Hall heeft een cameo in de film Yankee Doodle Dandy. Hall diende ook in het Amerikaanse leger tijdens de Tweede Wereldoorlog. In 1943 verscheen hij in de USN-trainingsfilm “Don’t Kill your Friends” als de debielse vaandrig Dilbert de piloot die, vanwege zijn onvoorzichtigheid en cavalier houding, erin slaagt om een burger en drie militairen te doden! In 1948 werd Hall gearresteerd voor het bezit van marihuana, maar zijn proces uit 1949 resulteerde in een opgehangen jury. Hall speelde later de steeds meer buffoonachtige Horace DeBussy “Sach” Jones in 48 “Bowery Boys” films en behaalde top facturering toen zijn oude partner, Leo Gorcey, de serie in 1956 verliet. Hall en Gorcey herenigd in Second Fiddle met een Steel Guitar (1966) en The Phynx (1969). Hij verscheen ook in andere films, The Return of Doctor X (1939), waaronder de oorlogsfilm A Walk in the Sun (1945), Gentle Giant (1967), Herbie Rides Again (1974) en The Manchu Eagle Murder Caper Mystery ( 1975) tegenover Gabriel Dell, een andere voormalige Bowery Boy. In 1967 werd hij een van de beroemdheden op de cover van The Beatles ‘album Sgt. Pepper’s Lonely Hearts Club Band. Tegen 1976, Hall reed een gloednieuwe Rolls-Royce. Hij had geen goed geïnvesteerde olie, zoals al jaren op internet foutief wordt gemeld. Zijn zoon Gary Hall vertelde biograaf Jim Manago dat zijn vader dat verhaal verzon voor aandacht. In 1971 speelde hij samen met Art Metrano, Jamie Farr en anderen mee in een sit-com op de Amerikaanse tv, “The Chicago Teddy Bears”. Zijn plannen om een filmserie te maken, “The Ghetto Boys” (een kijk op de “Bowery Boys”), vielen door. In 1973 nam Hall deel aan de Council for Drug Abuse van Princess Grace van Monaco, die deel uitmaakte van het Catholic Office of Drug Education. Later verscheen hij naast andere Hollywood-veteranen in Won Ton Ton, the Dog Who Saved Hollywood (1976), en in 1977 speelde hij filmmagnaat Jesse Lasky in Ken Russell’s film Valentino. Zijn latere films omvatten rollen in Gas Pump Girls (1979) en The Escape Artist (1982), de laatste heeft hem weer herenigd met Gabriel Dell. Zijn laatste filmoptreden was in The Ratings Game (1984). Daarna trad hij op in theaterproducties voordat hij in 1994 met pensioen ging. Behind Sach: The Huntz Hall Story van Jim Manago, uitgegeven door BearManor Media in 2015, is de eerste biografie van Hall. Hall overleed op 30 januari 1999 op 78-jarige leeftijd aan congestief hartfalen in North Hollywood, Californië. Hij was begraven in een nis in de All Saints Episcopal Church in Pasadena, Californië.
This post has been seen 526 times.