Amy Winehouse – in heaven

Amy Jade Winehouse (14 september 1983 – 23 juli 2011) was een Engelse zangeres en songwriter. Amy Winehouse werd geboren in Chase Farm Hospital, in het noorden van Londen, van Joodse ouders. Haar vader, Mitchell “Mitch” Winehouse, was een installateur van een vensterpaneel en vervolgens een taxichauffeur; en haar moeder, Janis Winehouse (Seaton), was een apotheker. De voorouders van Winehouse waren Russisch-Joodse en Pools-Joodse immigranten naar Londen. Amy had een oudere broer, Alex (geboren in 1979), en de familie woonde in Southgate in Londen, waar ze naar de Osidge Primary School ging. Winehouse als kind was aanwezig bij een Joodse zondagsschool. Veel van de ooms van Winehouse waren professionele jazz muzikanten. Amy’s grootmoeder van vaderszijde, Cynthia, was een zangeres en dateerde met de Engelse jazz saxofonist Ronnie Scott. Zij en de ouders van Amy hebben Amy’s interesse in jazz beïnvloed. Haar vader, Mitch, zong vaak liederen van Frank Sinatra voor haar, en wanneer ze werd gestraft op school zong ze “Fly Me to the Moon” voordat ze naar de directrice ging om het uit te horen. De ouders van Winehouse gingen uit elkaar toen ze negen was en ze woonde bij haar moeder en verbleef in het weekend bij haar vader en zijn vriendin in Hatfield Heath, Essex. In 1992 stelde haar grootmoeder Cynthia voor dat Amy aanwezig was bij de Susi Earnshaw Theatre School, waar ze op zaterdag ging om haar vocale opleiding te bevorderen en om te leren tapdansen. Ze ging vier jaar naar de school en stichtte een kortstondige rapgroep met de naam Sweet ‘n’ Sour, met Juliette Ashby, haar jeugdvriendin, voordat ze fulltime ging trainen bij Sylvia Young Theatre School. Ze verscheen ook in een aflevering van The Fast Show, 1997, met andere kinderen van de Sylvia Young School en bezocht later de Mount School, Mill Hill; de BRIT-school in Selhurst, Croydon; Osidge JMI School en vervolgens Ashmole School. Nadat ze speelde met de gitaar van haar broer Alex, kocht Winehouse haar eigen toen ze 14 jaar was en begon ze een jaar later met het schrijven van muziek. Kort daarna begon ze te werken voor de kost, waaronder, ooit, als een entertainment-journalist voor het World Entertainment News Network, in aanvulling op het zingen met de lokale groep de Bolsha Band. In juli 2000 werd ze de aanbevolen vrouwelijke vocalist bij het National Youth Jazz Orchestra; haar invloeden waren Sarah Vaughan en Dinah Washington, de laatste waarvan ze thuis al aan het luisteren was. Amy’s beste vriend, soulzanger Tyler James, stuurde haar demo-tape naar een A & R-persoon. Winehouse tekende in 2002 bij Simon Fuller’s 19 Management en ontving £ 250 per week tegen toekomstige inkomsten. Terwijl ze door het managementbedrijf werd ontwikkeld, werd ze als een geheim voor de opnamebranche gehouden, hoewel ze in de Cobden Club een regelmatige jazzstandaardzangeres was. Haar toekomstige A & R-vertegenwoordiger op Island, Darcus Beese, hoorde haar per ongeluk toen de manager van The Lewinson Brothers hem enkele producties van zijn klanten toonde, waarin Winehouse als belangrijke zangeres fungeerde. Toen hij vroeg wie de zangeres was, zei de manager hem dat hij niet mocht zeggen. Omdat hij besloten had dat hij haar wilde tekenen, duurde het een aantal maanden om Beese te vragen om uiteindelijk te ontdekken wie de zangeres was. Winehouse had echter al een aantal nummers opgenomen en tekende tegen die tijd een publishing-deal met EMI. Overigens heeft ze via deze platenuitgevers een werkrelatie met producer Salaam Remi. Beese introduceerde Winehouse aan zijn baas, Nick Gatfield, en het hoofd van het eiland deelde zijn enthousiasme in het ondertekenen van de jonge kunstenares. Winehouse werd ondertekend bij Island, omdat de rivaliserende interesse in Winehouse begon te groeien met vertegenwoordigers van EMI en Virgin die aan zet waren. Het debuutalbum van Winehouse, Frank, werd uitgebracht op 20 oktober 2003. Het werd voornamelijk geproduceerd door Salaam Remi, veel liederen werden beïnvloed door jazz en, afgezien van twee covers, schreef Winehouse samen elk nummer. Het album ontving positieve recensies met complimenten over de “coole, kritische blik” in de teksten en bracht vergelijkingen van haar stem met Sarah Vaughan, Macy Gray en anderen. Het album betrad de bovenste niveaus van de Britse albumgrafiek in 2004 toen het werd genomineerd voor Brit Awards in de categorieën “British Female Solo Artist” en “British Urban Act.” Het ging verder met het bereiken van platina verkopen. Later in 2004 wonnen zij en Remi de Ivor Novello Award voor Beste Hedendaagse Lied, voor hun eerste single samen, “Stronger Than Me.” Het album stond ook op de shortlist voor de 2004 Mercury Music Prize. In hetzelfde jaar trad ze op tijdens het Glastonbury Festival – Jazzworld, het V Festival en het Montreal International Jazz Festival (7 juli 2004, in de Club Soda). Na de release van het album merkte Winehouse op dat ze “slechts 80 procent achter [het] album zat” omdat Island Records haar voorkeuren voor de nummers en mixen te veel had bepaald. Verdere singles van het album waren “Take the Box”, “In My Bed” / “You Sent Me Flying” en “Pumps” / “Help Yourself.” In tegenstelling tot haar door jazz beïnvloede voormalige album verschoof de focus van Winehouse naar de meidengroepen uit de jaren vijftig en zestig. Winehouse huurde Sharon Jones’s oude band in New York, de Dap-Kings, in om haar te ondersteunen in de studio en op tournee. Winehouse’s veldslagen met middelenmisbruik waren onderwerp van veel media-aandacht. In 2005 maakte ze een periode van drinken, zwaar drugsgebruik en gewichtsverlies door. In mei 2006 verschenen de demo-tracks van Winehouse zoals “You Know I’m No Good” en “Rehab” verscheen op het radioprogramma van Mark Ronson in New York op East Village Radio. Dit waren enkele van de eerste nieuwe liedjes die op de radio werden gespeeld na de release van “Pumps” en beide waren gepland om op haar tweede album te verschijnen. Het 11-track album, voltooid in vijf maanden, werd volledig geproduceerd door Salaam Remi en Ronson, waarbij de productiekredieten tussen hen werden verdeeld. De promotie van Back to Black begon al snel en begin oktober 2006 werd de officiële website van Winehouse opnieuw gelanceerd met een nieuwe lay-out en clips van niet eerder uitgebrachte nummers. Back to Black werd uitgebracht in het Verenigd Koninkrijk op 30 oktober 2006. Het ging in januari 2007 naar de nummer één in de UK Albums Chart voor twee weken en viel daarna terug in februari voor enkele weken. In de VS kwam het op nummer zeven van de Billboard 200 terecht. In 2006 gaf Winehouse toe om een ​​vrouwelijke fan in het gezicht te slaan vanwege kritiek op het feit dat hij Blake Fielder-Civil als echtgenoot heeft genomen. Ze viel toen haar eigen echtgenoot aan toen hij probeerde haar te kalmeren. Het was het best verkochte album in het VK van 2007 en verkocht in de loop van het jaar 1,85 miljoen exemplaren. Het album bracht een aantal hitsingles voort. De eerste single die van het album werd uitgebracht, was de door Ronson geproduceerde ‘Rehab’. Het nummer bereikte de top tien in het VK en de VS. Tijdmagazine genaamd “Rehab” het beste lied van 2007. De tweede single en lead single in de VS, ‘You Know I’m No Good’, werd in januari 2007 uitgebracht met een remix met rapvocalen van Ghostface Killah. Uiteindelijk bereikte het nummer 18 op de Britse singles chart. Het titelnummer ‘Back to Black’ werd in april 2007 in Groot-Brittannië uitgebracht en piekte op nummer 25, maar was meer succesvol op het Europese vasteland.  “Tears Dry on Their Own,” “Love Is a Losing Game” werden ook als singles uitgebracht, maar slaagden er niet in hetzelfde succesniveau te behalen. In augustus 2007 heeft Winehouse een aantal shows in Groot-Brittannië en Europa geannuleerd vanwege uitputting en slechte gezondheid. Ze werd in deze periode opgenomen in het ziekenhuis voor wat werd gemeld als een overdosis heroïne, ecstasy, cocaïne, ketamine en alcohol. In oktober 2007 werden Winehouse en Fielder-Civil gearresteerd in Bergen, Noorwegen, voor het bezit van zeven gram cannabis. Het paar werd later vrijgelaten en een boete opgelegd van 3850 kronen (ongeveer £ 350). Winehouse ging eerst in beroep tegen de boetes, maar liet later het beroep vallen. Een luxe editie van Back to Black werd ook op 5 november 2007 in het VK uitgebracht. De bonusdisc heeft B-kanten, zeldzame en live tracks, evenals ‘Valerie’. Winehouse’s debuut-dvd I Told You I Was Trouble: Live in Londen werd dezelfde dag uitgebracht in het VK en 13 november in de VS. Het bevat een live-set opgenomen in het Londense Shepherd’s Bush Empire en een documentaire van 50 minuten waarin de loopbaan van de zangeres in de afgelopen vier jaar in kaart wordt gebracht. Het album debuteerde op nummer 61 op de Billboard 200-hitlijst. Naast haar eigen album werkte ze samen met andere artiesten aan singles. Winehouse was een zangeres bij het nummer “Valerie” op het solo-album van Ronson. Het nummer bereikte zijn hoogtepunt op nummer twee in het VK, na zijn single-release in oktober. “Valerie” werd genomineerd voor een Britse Brit Award voor “Best British Single.” Haar werk met ex-Sugababe Mutya Buena, “B Boy Baby,” werd uitgebracht op 17 december 2007. Het diende als de vierde single van Buena’s debuutalbum, Real Girl. Winehouse was ook in gesprek over het werken met Missy Elliott voor haar album, Block Party. Winehouse tourde in combinatie met de release van het Back to Black album, met headliners in september en november 2006, waaronder een liefdadigheidsconcert Little Noise Sessions in de Union Chapel in Islington, Noord-Londen. Op 31 december 2006 verscheen Winehouse op Jools Holland’s jaarlijkse Hootenanny live op de BBC en speelde een cover van Marvin Gaye’s “I Heard It Through the Grapevine” samen met Paul Weller en het Nederlandse Rhythm and Blues Orchestra. Ze speelde ook Toots en de “Monkey Man” van Maytals. Ze begon aan een serie van nog eens veertien optredens vanaf februari 2007. Op zijn verzoek introduceerde Hollywood-ster Bruce Willis Winehouse voor haar uitvoering van “Rehab” op de MTV Movie Awards 2007 in Universal City, Californië. Ze had prijzenorganisatoren nerveus gemaakt toen ze in de uren vóór de show op reis ging naar Las Vegas.  In de zomer van 2007 trad ze op tijdens verschillende festivals, waaronder het Isle of Wight Festival en Glastonbury Festival in Engeland, het Lollapalooza-festival in Chicago, het Belgische Rock Werchter en het Virgin Music Festival in Baltimore. De rest van haar tournee verliep echter minder goed. Winehouse trouwde op 18 mei 2007 met Fielder-Civil in Miami Beach, Florida. De ouders en schoonfamilie van Winehouse rapporteerden publiekelijk hun talrijke zorgen, waarbij de laatste de vrees aangaf dat de twee zelfmoord zouden plegen. Fielder-Civil’s vader moedigde fans aan Winehouse’s muziek te boycotten, en Mitch Winehouse zei dat dit niet zou helpen. Fielder-Civil werd geciteerd in een Britse tabloid toen hij Winehouse introduceerde om cocaïne en heroïne te kraken. In november 2007 werd de openingsavond van een tournee van 17 dagen ontsierd door booing en walkouts in de National Indoor Arena in Birmingham. Een criticus voor de Birmingham Mail zei dat het “een van de treurigste avonden in mijn leven was … Ik zag een uiterst getalenteerde kunstenares tot tranen toe verminderd, strompelend rond het podium en, onvergeeflijk, vloeken op het publiek.” Andere concerten eindigde op dezelfde manier, met bijvoorbeeld fans bij haar Hammersmith Apollo-optreden in Londen, die zei dat ze “er in de loop van de tijd enorm bedwelmd uitzag” totdat ze op 27 november 2007 aankondigde dat haar uitvoeringen en openbare optredens voor de rest van de jaar, verwijzend naar het advies van haar arts om volledig te rusten. Een verklaring van live-concertpromotor Live Nation gaf de schuld aan “de ontberingen die gepaard gaan met toeren en de intense emotionele spanning waar Amy de afgelopen weken mee kampte” voor de beslissing. Mitch Winehouse schreef over haar nervositeit voor publieke optredens in zijn boek uit 2012, Amy, My Daughter. Op 13 januari 2008 stond Back to Black voor de derde achtereenvolgende week op nummer één in de Europese hitlijsten van Billboard Pan. Op 20 februari 2008 trad Winehouse op tijdens de Brit Awards 2008, met “Valerie” met Mark Ronson, gevolgd door “Love Is a Losting Game.” In februari 2008 won Winehouse ook Grammy Awards in de volgende categorieën: Record of the Year, Song of the Year, Best Female Pop Vocal Performance for the single “Rehab,” en Best Pop Vocal Album. Bovendien werd Back to Black genomineerd voor  Album of the Year. Het werk van Ronson met haar won de Grammy Award voor Producer of the Year, in de niet-klassieke categorie. De zangeres verdiende ook een Grammy als Best New Artist, en verdiende haar een inzending in de 2009 editie van het Guinness Book of World Records voor de meeste Grammy Awards gewonnen door een British Female Act. Back to Black was ’s werelds zevende bestverkopende album van 2008. Op 26 april 2008 werd Winehouse gewaarschuwd nadat ze had toegegeven dat ze een 38-jarige man in het gezicht had geslagen, een ‘common assault’-overtreding, haar eerste van twee. Ze meldde zich vrijwillig aan en werd ’s nachts vastgehouden. De politie zei dat ze bij haar aankomst ‘niet in staat was’ geïnterviewd te worden. Tien dagen later werd Winehouse gearresteerd op verdenking drugs te bezitten nadat een video van haar blijkbaar rokende crack-cocaïne in januari aan de politie was doorgegeven, maar een paar uur later op borgtocht werd vrijgelaten omdat ze uit de video niet konden bevestigen wat ze was aan het roken. De Crown Prosecution Service overwoog haar op te laden, maar schafte haar aan toen het niet kon vaststellen dat de stof in de video een gecontroleerd medicijn was. Sommige leden van het Parlement reageerden negatief. Twee Londense inwoners werden vervolgens beschuldigd van samenzwering om Winehouse van cocaïne en ecstasy te voorzien. Een van de twee werd op 13 december 2008 tot twee jaar gevangenisstraf veroordeeld, terwijl de andere een gemeenschapsorder van twee jaar kreeg. Tegen 2008 dreigden haar aanhoudende drugsproblemen haar carrière. In 2008 verscheen Winehouse naakt in een nummer van Easy Living Magazine om het bewustzijn van borstkanker te vergroten. Tijdens een bezoek aan Mitch Winehouse in de gevangenis in juli 2008 zei Fielder-Civil naar verluidt dat hij en Winehouse zichzelf zouden snijden om de pijn van terugtrekking te verzachten. Van 21 juli 2008 tot 25 februari 2009 werd Fielder-Civil gevangen gezet na zijn schuldig pleidooi op beschuldiging van pogingen om de loop van de rechtsgang en van zwaar lichamelijk letsel met opzet te verdraaien. Het incident, in juli 2007, betrof zijn aanval op een cafébaas die de wang van het slachtoffer brak. Op 12 januari bevestigde de woordvoerder van Winehouse dat “papieren zijn ontvangen” voor wat de advocaat van Fielder-Civil heeft gezegd, een echtscheidingsprocedure op basis van een vordering wegens overspel. Niettemin werd een onbetwiste echtscheiding verleend op 16 juli 2009 en werd definitief op 28 augustus 2009. Fielder-Civil ontving geen geld in de schikking. Eind januari 2008 ging Winehouse naar een revalidatiecentrum voor een behandelingsprogramma van twee weken. Volgens haar arts stopte Winehouse met illegale stoffen in 2008. Alcohol drinken kwam naar voren als een probleem waarbij Winehouse zich een paar weken onthield en vervolgens afliep. De arts zei dat Winehouse werd behandeld met Librium voor alcoholontwenning en angst, en onderging psychologische en psychiatrische evaluaties in 2010, maar weigerde psychologische therapie. Winehouse werd 24 uur na terugkomst van een tijdelijk verlof om te presteren op de 90e verjaardag van Nelson Mandela en tijdens een concert in Glastonbury, vrijgelaten uit de London Clinic en bleef de behandeling als polikliniek ondergaan. In juli 2008 verklaarde Winehouse dat ze de diagnose “sommige gebieden van emfyseem” had gekregen en zei dat ze zichzelf aan het redden was door “elke dag veel gezonde voeding, slaaplasten, gitaar spelen, muziek maken en brieven aan mijn man te schrijven”. Ze hield ook een verticale zonnebank in haar flat. Winehouse is op 25 oktober 2008 in de kliniek in Londen met voorzorg getest op haar longen en borstkas voor wat werd gemeld als een infectie van de borst. Winehouse was in en uit de faciliteit en kreeg toestemming om haar eigen schema met betrekking tot thuisverlof vast te stellen. Ze keerde op 23 november 2008 terug naar het ziekenhuis voor een gemelde reactie op haar medicatie. Op 5 maart 2009 werd Winehouse gearresteerd en beschuldigd van een gemeenschappelijke aanval na een claim van Sharene Flash dat Winehouse haar in de gaten kreeg in de liefdadigheidsbal van Prince’s Trust van september 2008. Winehouse’s woordvoerder kondigde de annulering aan van het optreden van het Amerikaanse Coachella Festival in het licht van de nieuwe juridische kwestie en Winehouse verscheen op 17 maart voor de rechtbank om haar pleidooi voor onschuldig te betuigen. Op 23 juli begon haar rechtszaak met officier van justitie Lyall Thompson die beschuldigde dat Winehouse handelde met “opzettelijk en ongerechtvaardigd geweld”, terwijl ze leek onder invloed te zijn van alcohol of een andere substantie. Ze getuigde dat ze Flash niet sloeg, maar probeerde haar weg te duwen omdat ze bang voor haar was; ze haalt haar zorgen uit dat Flash haar verhaal zou verkopen aan een roddelblad, het hoogtevoordeel van Flash en het ‘brutale’ gedrag van Flash. Op 24 juli oordeelde District Judge Timothy Workman dat Winehouse niet schuldig was, daarbij verwijzend naar de feiten dat alle getuigen behalve op het moment van het incident dronken waren en dat medisch bewijs niet aantoonde “het soort letsel dat vaak voorkomt wanneer er is een krachtige stoot voor het oog. ” In 2009 verscheen ze op een CD met de naam Classics, naast muzikanten als The Rolling Stones, The Killers en vele Cubaanse muzikanten om het bewustzijn van de klimaatverandering te vergroten. Winehouse speelde met Rhythms del Mundo op hun cover van het Sam Cooke-lied “Cupid”, voor een Earth Project-benefietalbum van Artists Project dat werd uitgebracht op 13 juli 2009. Winehouse en Ronson droegen een cover bij van Lesley Gore’s “It’s My Party” aan het Quincy Jones tribute album Q Soul Bossa Nostra, uitgebracht op 9 november 2010. Winehouse en drummer Questlove van The Roots waren overeengekomen om een groep te vormen, maar haar problemen bij het verkrijgen van een visum vertraagden hun samenwerking: Salaam Remi had al wat materiaal gemaakt met Winehouse als onderdeel van het project. In mei 2009 keerde Winehouse terug naar optredens op een jazzfestival in Saint Lucia te midden van hevige regenbuien en technische problemen. Tijdens haar set werd gemeld dat ze onstabiel op haar voeten stond en moeite had met het onthouden van de teksten. Ze verontschuldigde zich voor de menigte omdat ze “verveeld” was en eindigde de set in het midden van een lied. Op 23 augustus op het V-festival zong Winehouse met The Specials op hun liedjes “You’re Wondering Now” en “Ghost Town.” Ze trad op met “Valerie” met Ronson tijdens een filmpremière, maar vergat een deel van de songtekst. Op 19 december 2009 werd Winehouse voor de derde keer gearresteerd op beschuldiging van aanranding, plus een nieuwe aanklacht wegens openbare orde nadat hij de front-of-house manager van het Milton Keynes Theatre had aangevallen nadat hij haar had gevraagd om van haar stoel te vertrekken. Winehouse pleit schuldig aan de beschuldigingen en kreeg een voorwaardelijke ontheffing. In december 2010 speelde ze een concert van 40 minuten op een Russisch oligarchfeest in Moskou. In januari 2011 speelde ze vijf dates in Brazilië, met openingsacts van Janelle Monáe en Mayer Hawthorne. Op 11 februari 2011 heeft Winehouse een optreden in Dubai afgebroken na het uitdagen van het publiek. Winehouse was naar verluidt vermoeid, afgeleid en “aangeschoten” tijdens de uitvoering. In maart 2011 schonk Winehouse meer dan £ 20.000 aan kleding aan een plaatselijke liefdadigheidswinkel in Londen. Op 18 juni 2011 startte Winehouse haar twaalfjaarlijkse 2011 Europese tournee in Belgrado.  Ze trok zich vervolgens terug uit uitvoeringen in Istanbul en Athene, die gepland waren voor de volgende week. Op 21 juni werd aangekondigd dat ze alle shows van haar tournee had geannuleerd en zou worden gegeven “zolang het duurt” om zichzelf te onderscheiden. Winehouse’s laatste publieke optreden vond plaats in Camden’s Roundhouse, Londen op 20 juli 2011, toen ze een verrassende verschijning maakte op het podium ter ondersteuning van haar peetdochter, Dionne Bromfield, die “Mama Said” zong met The Wanted. De lijfwacht van Winehouse zei dat hij drie dagen voor haar dood in haar woning was aangekomen en voelde dat ze enigszins dronken was geweest. Hij observeerde gematigd drinken de komende paar dagen. Hij observeerde haar “lachend, luisterend naar muziek en tv kijkend om 2 uur ’s nachts op de dag van haar dood”. Volgens de bodyguard observeerde hij om 10.00 uur haar op haar bed en probeerde tevergeefs haar te wekken. Dit leidde niet tot veel verdenkingen, omdat ze meestal pas laat sliep na een avondje uit. Volgens de bodyguard, die kort na 15.00 uur was, controleerde hij haar opnieuw en observeerde hij haar in dezelfde positie als voorheen, wat leidde tot een nadere controle, waarin hij concludeerde dat ze niet ademde en geen pols had. Hij zei dat hij vervolgens hulpdiensten noemde.  Om 15.54 uur BST op 23 juli 2011 werden twee ambulances naar het huis van Winehouse in Camden, Londen, geroepen. Winehouse werd ter plaatse dood verklaard. Kort daarna bevestigde de Metropolitan Police dat ze was gestorven. Nadat haar overlijden was aangekondigd, verschenen media- en cameraploegen, terwijl groepen mensen bij Winehouse in de buurt kwamen om hun respect te betuigen. Forensische onderzoekers gingen de flat binnen toen de politie buiten de straat werd afgezet; ze hebben één kleine en twee grote flessen wodka uit haar kamer. Na haar overlijden brak de zangeres haar tweede Guinness World Record: voor de meeste liedjes van een vrouw om gelijktijdig op de Britse hitlijst te verschijnen, met acht. De lijkschouwing van een lijkschouwer bereikte een oordeel over een tegenslag. In het rapport van 26 oktober 2011 werd uitgelegd dat het alcoholgehalte van Winehouse 416 mg per 100 ml (0,416%) was op het moment van haar overlijden, meer dan vijf keer de limiet voor legale drankdrinken. Volgens de lijkschouwer, “De onbedoelde gevolgen van dergelijke potentieel fatale niveaus was haar plotselinge dood.” Winehouse overleed op 23 juli 2011, op de leeftijd van 28 jaar. Familie en vrienden bezochten de Winehouse-begrafenis op 26 juli 2011 op het Edgwarebury Lane-kerkhof in Noord-Londen. Winehouse heeft geen testament verlaten; haar landgoed wordt geërfd door haar ouders. Op 17 december 2012 heropende de Britse autoriteiten het onderzoek naar de dood van Winehouse. Op 8 januari 2013 bevestigde een tweede onderzoek dat Winehouse stierf aan accidentele alcoholvergiftiging. In de week van 26 juli 2011 zijn Frank, Back to Black en Back to Black EP opnieuw ingeschreven in de Billboard 200 op respectievelijk nummer 57, nummer 9 en nummer 152, waarbij het album volgende week naar nummer 4 is geklommen. Back to Black bereikte ook dezelfde week de hitlijsten uit de hitlijsten en was de tweede bestseller op iTunes. “Rehab” is opnieuw ingevoerd en stond ook bovenaan in de hitlijsten van de hitlijsten, waarmee tot 38.000 meer digitale downloads werden verkocht. Vanaf augustus 2011 was ‘Back to Black’ het best verkochte album in het Verenigd Koninkrijk in de eenentwintigste eeuw. Winehouse’s laatste opname was een duet met de Amerikaanse zanger Tony Bennett voor zijn nieuwste album, Duets II, uitgebracht op 20 september 2011. Hun single van het album, “Body and Soul,” werd op 14 september 2011 uitgegeven op MTV en VH1 om te herdenken wat haar 28ste verjaardag zou zijn geweest. Haar vader, Mitch Winehouse, lanceerde de Amy Winehouse Foundation met als doel het vergroten van het bewustzijn en ondersteuning van organisaties die kwetsbare jonge volwassenen helpen met problemen zoals verslaving. De opbrengst van “Body and Soul” komt ten goede aan de Amy Winehouse Foundation. Het lied ontving de Grammy voor Beste Pop Duo / Groepsprestatie tijdens de 54ste Grammy Awards op 12 februari 2012. Winehouse had een geschat fortuin van £ 10 miljoen, waarmee ze haar tiende plaatste in de The Sunday Times 2008 lijst van de rijkdom aan muzikanten onder de 30 jaar. Het volgende jaar was haar fortuin gedaald naar een geschatte £ 5 miljoen. Haar financiën worden gerund door Mitch en Janis Winehouse. Een documentaire film, Amy (2015), geregisseerd door Asif Kapadia, werd op 3 juli en wereldwijd op 10 juli in het Verenigd Koninkrijk uitgebracht. De film probeert Winehouse te portretteren als een “Fragile Jewish girl” die een geweldig muzikaal talent had maar helaas het slachtoffer werd van haar verslavingen en eetstoornis, terwijl mensen die haar hadden moeten helpen dat niet deden.  De film ontving zijn première op het Cannes Filmfestival 2015 op 16 mei en werd beoordeeld als “een tragisch meesterwerk”, “briljant”, “hartverscheurend” en “niet te missen”. De soundtrack met dezelfde naam werd uitgebracht op 30 oktober 2015, samen met de dvd met muziek uit de documentaire van de filmcomponist Antônio Pinto en klassieke nummers van Winehouse. De film heeft verschillende onderscheidingen ontvangen, waaronder de Academy Award voor Beste Documentaire Feature tijdens de 2016 Oscars, Beste Muziekfilm op de 2016 Grammy Awards, de BAFTA voor Beste Documentaire, de MTV Movie Award voor Beste Documentaire, naast een nominatie voor de BAFTA-prijs voor beste Britse film. Het succes van de film heeft Winehouse ook geleid tot haar tweede postume nominatie voor Beste Britse soloartiest tijdens de 2016 Brit Awards. Winehouse had 14 bekende tatoeages, waaronder “Daddy’s Girl” op haar linkerarm voor haar vader en de naam “Cynthia” op haar rechterarm ter nagedachtenis van haar joodse grootmoeder.