Winston Ntshona (6 oktober 1941 – 2 augustus 2018) was een Zuid-Afrikaanse toneelschrijver en acteur. Ntshona werd geboren in Port Elizabeth en werkte meerdere malen samen met collega-Zuid-Afrikaanse Athol Fugard, met name in de filmversie van Fugard’s toneelstuk Marigolds in augustus, en speelde een ondergeschikte rol in Richard Attenborough’s veelgeprezen film Gandhi (1982) en een belangrijke rol in de film A Dry White Season (1989). Ntshona was aanwezig bij de Newell High School in Port Elizabeth, waar hij een lange tijd collaborator en Zuid-Afrikaanse acteurslegende John Kani ontmoette. Tussen 1963 en 1972 werkte Ntshona als laboratoriumassistent in een houtfabriek. In 1967 trad hij toe tot de Serpent Players-dramagroep naast John Kani en Athol Fugard. Zwarte leden van de dramagroep hadden allemaal dagtaakjes. Repetities en workshops zouden ’s avonds of in het weekend plaatsvinden. Reputatie van hun werk groeide in de loop van de tijd, en Winston Ntshona moest zijn baan bij de houtfabriek opgeven en werd een medewerker van The Serpent Players. Met Fugard en John Kani schreef Ntshona het stuk The Island uit 1973. Hij en Kani speelde de hoofdrol in een aantal grote internationale producties in de komende 30 jaar. Ntshona en Kani waren mede winnaars van de Tony Award voor Beste Acteur in een toneelstuk voor hun uitvoering in The Island en Sizwe Banzi is Dead, die hij ook mede schreef. Dit was een primeur voor zwarte acteurs in die tijd. In 1973 was hij een castlid van het veelgeprezen toneelstuk Sizwe Banzi is Dead, een toneelstuk dat kritisch stond tegenover de paswetgeving van de Apartheidsregering uit die tijd. Sizwe Banzi is Dead was uitgenodigd om te spelen voor een eenmalige show in New York, maar het woord van het stuk verspreidde zich al snel naar Europa. Een nationale tournee door Engeland werd gevolgd door een uitnodiging om te spelen in het Royal Court Theatre in Londen voor een loop van zes weken. Ze keerden terug naar de
Verenigde Staten voor een uitgebreide uitvoering van de show op Broadway. Tussen 1967 en 1972 verscheen Ntshona in meer dan 20 toneelproducties voor de Serpent-players. Het succes van Sizwe Banzi is Dead werd al snel opgevolgd door het alom geprezen toneel The Island. The Serpent Players keerden terug naar Zuid-Afrika in 1976 en begonnen te touren, zowel Sizwe Banzi is Dead and The Island op het platteland in het hele land, waar ze ook acteerworkshops uitvoerden. Ntshona’s eerste schermrol kwam toen hij en Kani door producer Euan Lloyd werden uitgenodigd auditie te doen voor rollen in een Britse film. Ntshona speelde de afgezette president Julius Limbani, het onderwerp van een reddingspoging in The Wild Geese (1978). Hij speelde ook een soortgelijke rol in The Dogs of War (1980) als Dr. Okoye, een gematigd politiek figuur dat in de gevangenis werd gegooid door de dictator President Kimba van de fictieve Republiek Zangaro. Zijn andere filmcredits omvatten rollen in Ashanti (1979), Night of the Cyclone (1991), The Power of One (1992), The Air Up There (1994) en Tarzan and the Lost City (1998). In 1979 verscheen hij in de monoloog Full Frontal van Michael Hastings in het Royal Court Theatre in Londen. In oktober 1976 werden Ntshona en Kani gearresteerd en 15 dagen lang in eenzame opsluiting gegooid door de toenmalige Transkei-regering. Het bevel werd gegeven door de minister van justitie George Matanzima, die ook broer was van de premier van Transkei, Kaiser Matanzima. Ze werden gehouden onder de proclamatie R.400 van de Transkei, omdat Matanzima geloofde dat het toneelstuk Sizwe Banzi Dead was ‘ontvlambaar, beledigend en vulgair onderwerp’. In 2010 ontving Ntshona The Order of Ikhamanga in Silver vanwege zijn enorme bijdrage aan het Zuid-Afrikaanse kunst- en cultuurlandschap. Ntshona overleed op 2 augustus 2018 om acht uur ’s morgens na een langdurige, niet nader genoemde ziekte. Hij was 76 jaar.