Telly Savalas – in heaven

Aristotelis “Telly” Savalas (21 januari 1922 – 22 januari 1994) was een Amerikaanse zanger en een karakter acteur de van wie carrière vier decennia van televisie overspande. De tweede van vijf kinderen, Telly Savalas, werd op 21 januari 1922 geboren in Aristotelis Savalas in Garden City, New York, van de Grieks-Amerikaanse ouders Christina ( Kapsalis; 1904-1988), een kunstenaar uit New York City die een inwoner van Sparta was, en Nick Savalas (1904-1948), een Griekse restaurant eigenaar. Een stel grootouders is afkomstig uit Ierakas, Griekenland, op de Peloponnesos. Savalas en zijn broer Gus verkochten kranten en poetsen schoenen om het gezin te helpen ondersteunen. Hij ging naar Sewanhaka High School in Floral Park, New York en studeerde in 1940 af. Aanvankelijk sprak hij alleen Grieks toen hij naar de lagere school ging, maar Engels leerde. Hij ging naar de Cobbett Junior High School in Lynn, Massachusetts. Hij won er een spellingbij in 1934, maar door een vergissing ontving hij zijn prijs pas in 1991, toen de Boston Herald-krant en de plaatselijke schooldirecteur besloten hem deze prijs toe te kennen. Na zijn afstuderen aan de middelbare school werkte hij als badmeester, maar bij één gelegenheid was hij niet in staat een man te redden van de verdrinkingsdood, een gebeurtenis die Savalas zou blijven achtervolgen voor de rest van zijn leven. Toen hij naar de Columbia University School of General Studies ging Savalas volgde vakken als Engelse taal, radio en psychologie, studeerde af in 1948. In die tijd werd hij verliefd op radio en televisie, wat leidde tot zijn interesse in acteren. Savalas diende ook drie jaar (1943-1946) in het leger van de Verenigde Staten tijdens de Tweede Wereldoorlog, waar hij een Purple Heart ontving, werkte voor het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken als host van de Your Voice of America-serie, vervolgens bij ABC News, voordat hij begon aan een acteercarrière eind dertig.  In 1950 organiseerde Savalas een radioprogramma genaamd The Coffeehouse in New York City. Savalas begon als uitvoerend bestuurder en vervolgens senior directeur van de nieuws speciale evenementen bij ABC. Hij werd vervolgens een uitvoerend producent voor de Gillette Cavalcade of Sports, waar hij Howard Cosell zijn eerste baan op televisie gaf.  In de herfst van 1959 regisseerde Savalas Scott Vincent en Howard Cosell in ‘Report to New York’, WABC- Eerste tv-journaalprogramma van TV. Savalas was een personage acteur in televisie series in 1959 en de jaren 1960. Zijn eerste acteursrol was op “And Bring Home a Baby”, een aflevering van Armstrong Circle Theatre in januari 1958. Hij verscheen in twee andere afleveringen van dezelfde serie in 1959 en 1960. Tussen 1959 en 1967 maakte hij meer dan vijftig gastoptredens in series als: Naked City, Empire, Arrest and Trial, The Eleventh Hour, King of Diamonds, The Aquanauts, The Untouchables, Diagnosis: Unknown, Burke’s Law, Combat!, The Fugitive, Breaking Point, Bonanza, The Man from U.N.C.L.E., The F.B.I. en The Twilight Zone episode “Living Doll” waarin hij met haar te zien is. Hij had een terugkerende rol als broeder Hendricksen op de populaire misdaaddrama series, 77 Sunset Strip en was een vaste waarde in de kortstondige NBC televisieserie Acapulco. In 1980 speelde hij in de tv-film Alcatraz: The Whole Shocking Story. Tijdens het spelen van Lucky Luciano in de tv-serie The Witness, werd hij “ontdekt” door acteur Burt Lancaster. Hij verscheen met Lancaster in vier films de eerste hiervan was het misdaaddrama The Young Savages (1961). Nadat hij in deze film een ​​politieagent had gespeeld, ging hij verder met het spelen van een reeks zwaargewichten. Opnieuw tegenover Lancaster won hij de titel en een Oscar-nominatie voor beste mannelijke bijrol voor zijn optreden als recidivist Feto Gomez in Birdman of Alcatraz (1962). In hetzelfde jaar verscheen hij samen met Gregory Peck en Robert Mitchum in Cape Fear (1962) als privédetective Charles Sievers. Savalas scheerde zijn hoofd voor zijn rol als Pontius Pilatus in The Greatest Story Ever Told (1965) en besloot om de rest van zijn leven geschoren te blijven. Savalas speelde Archer Maggott in The Dirty Dozen (1967), de baanbrekende ensemble-actiefilm van regisseur Robert Aldrich. Later keerde hij terug om een ander personage te spelen in twee van de tv-sequels: The Dirty Dozen: The Deadly Mission (1987) en The Dirty Dozen: The Fatal Mission (1988). Hij mede speelde met Burt Lancaster voor de derde keer in The Scalphunters (1968), een komische western die keek naar racisme tijdens de Civil Rights-beweging. Nog twee optredens in komedies voor Savalas waren als Herbie Haseler in Crooks and Coronets (1969) en tegenover Clint Eastwood in Kelly’s Heroes (1970), waar hij de hard-as-nails-bedrijf eerste sergeant “Big Joe” speelde. Savalas voerde een stem uit voor een natuurserie uit de jaren 70 op het Yosemite National Park. Savalas en zijn broer speelden ook in een aflevering van Alice. De bekendste rol van Savalas was de ster van de televisieserie Kojak. De serie is ontstaan ​​met de tv-filmpiloot The Marcus-Nelson Murders (CBS, 1973), die was gebaseerd op de echte Career Girls Murder-zaak. Savalas ‘personage heette Theo “Kojack” in zijn eerste verschijning. Luitenant Theodore “Theo” Kojak was een kale detective in New York City met een voorliefde voor lolly’s en van wie de slogan luidde: “Who loves you, baby?”. Hoewel de lollipop-gimmick werd toegevoegd om zijn zoetekauw te verwennen, rookte Savalas ook zwaar op het scherm sigaretten, cigarillo’s en sigaren tijdens de afleveringen van het eerste seizoen. De lollies, die Savalas later toegaf [toen?], hadden hem drie gaatjes gegeven, maakten ook deel uit van een (niet-geslaagde) poging van Kojak (en Savalas zelf) om zijn roken tegen te gaan. Hij werd genomineerd voor een Emmy Award voor Outstanding Lead Actor in een Drama Series twee jaar na elkaar, het winnen van de Emmy in 1974. Hij werd ook genomineerd voor de Golden Globe voor Beste Acteur in een tv-dramaserie van 1975 tot 1978, tweemaal won, in 1975 en 1976. Zijn jongere broer George speelde de vaste rol van rechercheur Stavros een gevoelige, wildharige, stille, komische folie tegen Kojaks straathoekige humor in een anderszins duistere dramatische tv-serie. Kevin Dobson speelde de rol van de vertrouwde jonge partner van Kojak, Det. Bobby Crocker. De chemie op het scherm van Savalas en Dobson was een succesverhaal van de televisie uit de jaren zeventig. Na de annulering van de show ging Dobson verder met beroemdheid in de populaire prime-time soap-opera Knots Landing uit de jaren 80. Als gevolg hiervan verscheen hij niet in een meerderheid van de tv-films van Kojak. Savalas en Dobson werden voor het laatst herenigd op het scherm toen ze samen in de tv-film Kojak 1990 verschenen: It’s Always Something, waar Dobson’s personage een advocaat was vergelijkbaar met zijn rol op Knots Landing in plaats van een politieagent. Crocker was in het bijzonder een officier van justitie in de verhaallijn; zijn politie-ervaring had hem kennelijk een rijke achtergrond gegeven waaruit hij kon putten toen hij studeerde voor zijn rechtenstudie. In 1978, na vijf seizoenen en 118 afleveringen, annuleerde CBS de show vanwege lage waarderingen. Savalas was niet gelukkig met de ondergang van de show, maar hij kreeg de kans om de personages van in verschillende televisiefilms te herhalen. Savalas portretteerde Kojak in de volgende shows: Kojak: The Marcus-Nelson Murders (1973) (tv-piloot), Kojak: (1973-78) TV-serie, Kojak: The Belarus File (1985) (TV), Kojak: The Price of Justice (1987) (TV), Kojak: Ariana (1989) (TV), Kojak: Fatal Flaw (1989) (TV), Kojak: Geen So Blind (1990) (TV), Kojak: It’s Always Something (1990) (TV), Kojak: Flowers for Matty (1990) (TV). Als een zanger had Savalas wat succes in de grafiek. Zijn gesproken woordversie van Bread’s “If” geproduceerd door Snuff Garrett bereikte # 1 in zowel het Verenigd Koninkrijk en de Republiek Ierland in maart 1975 en zijn gezongen versie van Don Williams ‘”Some Broken Hearts Never Mend” stond in februari bovenaan in Zwitserland 1981. Hij werkte met componist en producer John Cacavas op vele albums, waaronder Telly (1974) en Who Loves Ya, Baby (1976). Savalas verscheen in verschillende afleveringen van de televisieserie The Untouchables, die tijdens de jaren van verbod het tijdperk van Al Capone en Eliot Ness behandelde. Aan het eind van de jaren zeventig heeft Savalas drie reisverhalen uit het Verenigd Koninkrijk verteld getiteld  Telly Savalas Looks at Portsmouth, Telly Savalas Looks at Aberdeen en Telly Savalas Looks at Birmingham. Hij organiseerde ook de video UFO’s uit 1989 en Channeling. In de jaren 1980 en vroege jaren 1990 verscheen Savalas in commercials voor de Players ‘Club Gold Card. In 1982 nam hij, samen met Bob Hope en Linda Evans, deel aan de “wereldpremière” televisie waarin hij Diet Coke aan Amerikanen introduceerde. Op 28 oktober 1987 organiseerde Savalas Return to the Titanic Live, een twee uur durende speciale televisie-uitzending van Cité des Sciences et de l’Industrie in Parijs. Savalas verscheen op het Australische bovennatuurlijke tv-programma The Extraordinary, waar hij een persoonlijk spookverhaal vertelde dat vergelijkbaar was met de verdwijnende lifter. Aan het eind van de jaren tachtig speelde de gast van Savalas een rol in een aflevering van The Equalizer, die werd geproduceerd door James McAdams, die Kojak had geproduceerd. Hij speelde een terrorist die monnik werd in de aflevering met de titel “Blood and Wine”. Hij is geëerd met een ster op de Hollywood Walk of Fame. In 1999 rangschikte TV Guide hem nummer 18 op de 50 Greatest TV Stars of All Time-lijst. Savalas was drie keer getrouwd. In 1948, na de dood van zijn vader door blaaskanker, trouwde Savalas met zijn studievriendin, Katherine Nicolaides. Dochter Christina, genoemd naar zijn moeder, werd geboren in 1950. In 1957 vroeg Katherine om echtscheiding. Ze drong er bij hem op aan om in hetzelfde jaar terug te gaan naar het huis van zijn moeder. Terwijl Savalas failliet ging, richtte hij in zijn geboorteplaats Garden City het Garden City Theatre Centre op. Tijdens zijn werk ontmoette hij Marilyn Gardner, een theaterdocent. Ze huwden in 1960. Marilyn beviel in 1961 van dochter Penelope. Een tweede dochter, Candace, werd geboren in 1963. Ze scheidden in 1974, na een lange scheiding. In januari 1969, tijdens het werken aan de film On Her Majesty’s Secret Service, ontmoette Savalas actrice Sally Adams een kleine actrice 25 jaar zijn junior wiens dochter uit een vorige relatie is Nicollette Sheridan. Savalas trok later in bij Sally die gaf geboorte aan hun zoon Nicholas Savalas op 24 februari 1973. Hoewel Savalas en Sally Adams nooit legaal getrouwd waren, ging ze door de naam Sally Savalas. Ze stopten met samenwonen in december 1978; ze diende in 1980 een Palimony-rechtszaak tegen hem in en eiste niet alleen steun voor zichzelf en hun zoon, maar ook voor Nicollette. In 1977, tijdens het laatste seizoen van Kojak, ontmoette hij Julie Hovland, een reisagent uit Minnesota. Ze waren in 1984 getrouwd en hadden twee kinderen samen, Christian en Ariana. Julie en Telly bleven getrouwd tot zijn dood. Christian Savalas is een acteur, zanger en songwriter. Ariana Savalas is actrice en singer / songwriter. Julie Savalas is uitvinder en kunstenaar. Telly Savalas behaalde een diploma in psychologie en was een pokerspeler van wereldklasse die 21 werd op het hoofdevenement in de World Series of Poker 1992, evenals een motorracer en badmeester. Zijn andere hobby’s en interesses omvatten golfen, zwemmen, het lezen van romantische boeken, voetbal kijken, reizen, het verzamelen van luxe auto’s en gokken. Hij hield van paardenraces en kocht een renpaard met filmregisseur en producent Howard W. Koch. De naam van het paard Telly’s Pop, het won verschillende races in 1975, waaronder de Norfolk Stakes en Del Mar Futurity. Savalas was ook de peetvader van Jennifer Aniston. Savalas had een lichte lichamelijke handicap doordat zijn linker wijsvinger vervormd was. Dit vervormde cijfer werd vaak op het scherm aangegeven; Kojak-aflevering “Conspiracy of Fear” waarin een close-up van Savalas met zijn kin in zijn hand duidelijk de permanent gebogen vinger toont. Nadat Savalas terugkwam om zijn rol in Kojak in de jaren tachtig te herhalen, begon hij naaste verwanten te verliezen. George Savalas, zijn broer die detective Stavros op de originele Kojak-serie speelde, stierf in 1985 op 60 jarige leeftijd aan leukemie. George Savalas nam een reeks Griekse volksliederen op. Zijn moeder Christina, die altijd zijn beste vriend, aanhanger en toegewijde ouder was, stierf in 1988. Later dat jaar werd Savalas gediagnosticeerd met transitionele celkanker van de blaas. Terwijl hij in behandeling was, bleef hij handelen, inclusief een terugkerende rol op The Commish. Savalas overleed op 22 januari 1994, slechts één dag na zijn 72e verjaardag, aan complicaties van kanker van de blaas en prostaat in het Sheraton-Universal Hotel in Universal City, Californië. Hij woonde 20 jaar in het Sheraton in Universal City en werd zo’n vaste waarde in de bar van het hotel dat het omgedoopt werd tot Telly’s. Savalas was begraven in het George Washington-gedeelte van Forest Lawn Hollywood Hills Cemetery in Los Angeles, Californië.



This post has been seen 1612 times.

Deel dit item met je vrienden

WhatsApp
Facebook
Twitter
LinkedIn
Print