Luis Enrique Gatica Silva, beter bekend als Lucho Gatica (11 augustus 1928 – 13 november 2018 ) was een Chileense bolero-zanger, filmacteur en tv-presentator die bekend staat als “the King of Bolero”. Lucho Gatica werd geboren in de wijk Barrio Rubio in Rancagua, een mijnstadje in de centrale zone van Chili, op 11 augustus 1928, gedoopt met de naam Luis Enrique. Zijn ouders waren Don José Agustín Gatica en Doña Juana Silva, die al vier andere zonen bij zich hadden en na Lucho nog een dochter hadden, de enige vrouw in een “bende” van zes mannen. Helaas overleed Mr. Gatica toen Lucho nog maar drie jaar oud was en het de taak van Doña Juana was om zijn familie vooruit te helpen. Het waren moeilijke tijden maar ‘de Gatica-Silva’ vormde een onverwoestbare clan die in de toekomst het vertrouwen en de hoop niet verloor. Hij ging naar school bij Instituto O’Higgins. Hij en zijn broer Arturo waren worstelende zangers voordat ze hun eerste album uitbrachten, in 1949, toen Gatica 21 jaar oud was. Gatica’s eerste plaat, 1951’s “Me Importas Tú” (You Matter to Me) werd een mega-hit in Latijns-Amerika, waardoor vele deuren voor Gatica werden geopend. Hij volgde dat met 1952’s “Contigo en la Distancia” (With You in the Distance). Gatica nam zijn versie van Consuelo Velázquez’s “Bésame Mucho” (Kiss Me a Lot) op in 1953, een jaar waarin hij nog twee albums produceerde, Las Muchachas de la Plaza España (The Girls from Spain Square) en Sinceridad (Sincerity). Het jaar daarop werd zijn hit “Sinceridad” uitgebracht. In 1957 verhuisde Gatica naar Mexico, een land dat van groot belang zou zijn in zijn leven. In Mexico bracht hij No me Platiques Más uit (Do not Talk to me Anymore), Tú me Acostumbraste (You habeded Me) en Voy a Apagar la Luz (I’m Turning the Lights Off), die in 1959 werd uitgebracht. In 1956 
werden de liedjes van Gatica voor het eerst opgenomen op LP-albums in Noord-Amerika door Capitol Records (‘Capitol of the World’-serie). Drie albums werden binnen 14 maanden uitgebracht door Capitol. De derde in die groep met Capitol was El Gran Gatica, met nummers als “Somos” (“We Are”), “Sabrá Dios” (“God will Know”), en Si me Comprendieras (“If You Understood Me “). Een van de drie Lucho Gatica-albums die in 1958 werden uitgebracht, was de grootste hitcompilatie; de derde werd Envenenados (Poisoned) genoemd. Hij nam ook een nummer op getiteld “Encadenados” (Chained). Gatica had belangrijke veranderingen in zijn persoonlijke leven na aankomst in Mexico voor de eerste keer. Hij besloot permanent inwoner te worden van dat Noord-Amerikaanse land en trouwde met de Puerto Ricaanse actrice Mapita Cortés, die al enkele jaren een beroemdheid in Mexico (en Puerto Rico) was en die ook in Mexico woonde. Het echtpaar had twee zonen genaamd Luis en Alfredo. Luis werd een telenovela en een rockster in de jaren tachtig en Alfredo (Alfie) werd een muziekondernemer. Gatica hertrouwde met een Amerikaanse vrouw en had ook een dochter die Lily heette. Een van de bekendste releases van Gatica was Recuerdos de Amor uit 1963 (Memories of Love). Hij had zeven kinderen. In 2001 werd Gatica opgenomen in de International Latin Music Hall of Fame. In hetzelfde jaar werden zijn vertolkingen van “La Barca” en “El Reloj” ingewijd in de Latin Grammy Hall of Fame. Gatica zelf was een van de ontvangers van de Latin Grammy Lifetime Achievement Award in 2007. Hij ontving ook een ster op de Hollywood Walk of Fame voor opname in 2008. Gatica overleed op 13 november 2018 in Mexico door een longontsteking op de leeftijd van 90 jaar.
This post has been seen 466 times.