Herbert Anderson (30 maart 1917 – 11 juni 1994) was een Amerikaanse acteur. Anderson ging naar Oakland High School en later naar de University of California, Berkeley. Hij was de zoon van Herbert Julius Anderson en Gertrude M. (Nelson) Anderson. Zijn vader, de zoon van Noorse immigranten, diende in de jaren twintig als stadspenningmeester van Oakland. Na een paar kleine rollen in films voor Warner Bros. kreeg Anderson zijn grote doorbraak in de film Navy Blues uit 1941, met in de hoofdrol Martha Raye en Ann Sheridan, gevolgd door The Body Disappears, The Male Animal, Battleground 1949, Give My Regards to Broadway, Excuse My Dust 1951, Island in the Sky 1953, The Benny Goodman Story, Kelly and Me, Joe Butterfly, My Man Godfrey (1957), I Bury the Living, Sunrise at Campobello, Hold On!, Rascal. Anderson trad ook uitgebreid op in Broadway shows, waaronder de rol van Dr. Bird in The Caine Mutiny Court-Martial. Hij was ook in de filmversie van The Caine Mutiny, met Humphrey Bogart; hij was de enige acteur die zowel in het toneelstuk als in de film op Broadway verscheen. Naast zijn rol in Dennis the Menace, staat Anderson ook bekend om vele hoofdrollen en gastrollen op televisie, waaronder: Crossroads, The Many Loves of Dobie Gillis, The Real McCoys, Perry Mason, The David Niven Show, Mr. Adams and Eve, Sea Hunt, Alfred Hitchcock Presents, My Three Sons, The Bing Crosby Show, I Dream of Jeannie, The Smothers Brothers Show, The Cara Williams Show, Petticoat Junction, Bewitched, Daniel Boone, Family Affair, Adam-12, Green Acres, Batman, Dragnet, The Brady Bunch, The Name of the Game, The Governor and JJ, Ironside, Gunsmoke, Nanny and the Professor, The Jimmy Stewart Show, The Smith Family, The Rookies, Rawhide, The Man from UNCLE en The Waltons. Anderson stopte met acteren in 1982 na een hartoperatie te hebben ondergaan. Hij stierf aan complicaties van een beroerte op 11 juni 1994 in Palm Springs, Californië, op de leeftijd van 77 jaar.
