Frederick Segrest (21 december 1926 – 27 oktober 2018), professioneel bekend als Freddie Hart, was een Amerikaanse countrymuzikant en songwriter. Hart werd in 1926 geboren in een gedeelde akkerbouwer in Loachapoka, Alabama en bracht zijn jeugd door in het nabijgelegen Phenix City, Alabama, samen met zijn 11 broers en zussen (Nadine, Bo, Junior, Olin, Marrell, Pearl, Lonnie, Sandra, Gail, JP, Harold, en een kind dat op jonge leeftijd stierf). Hij leerde gitaar spelen op de leeftijd van 5 jaar en stopte met school op de leeftijd van 12 jaar. Op de leeftijd van 15 jaar, Hart loog over zijn leeftijd om lid te worden van het Amerikaanse Korps Mariniers tijdens de Tweede Wereldoorlog, het zien van gevechtsacties tegen Guam en Iwo Jima. Na de oorlog woonde Hart in Californië, waar hij les gaf in zelfverdediging op de Los Angeles Police Academy. Hart kreeg een vroege doorbraak toen zanger Carl Smith Hart’s lied “Loose Talk” coverde in 1955. Andere artiesten die zijn liedjes opnamen, waren onder meer Patsy Cline (“Lovin ‘In Vain”), George Jones (“My Tears are Overdue”) en Porter Wagoner (“Skid Row Joe”). Begin jaren 50 verhuisden Hart en zijn familie naar Californië om daar de groeiende countrymuziekscene verder te ontwikkelen. In 1951 sloot hij zich aan bij de band van Lefty Frizzell voor een jaar. Het was via Frizzell dat Hart zijn eerste opnamecontract met Capitol Records kreeg in 1953. Hij bracht verschillende singles uit waaronder zijn versie van “Loose Talk”, maar geen van deze was succesvol. In 1958 tekende Hart bij Columbia Records en scoorde hij in 1959 zijn eerste hit op de hitlijsten met ‘The Wall’, waarmee hij de Top 20 maakte. Zijn grootste hit voor het label was de 1960 Top 20-hit ‘The Key’s In The Mailbox’. In 1965 tekende Hart bij Kapp Records waar hij tussen 1965 en 1968 verschillende Top 40-hits scoorde. De grootste van deze hits omvatte “Hank Williams” Guitar “(1965),” Born A Fool “(1968) en” Togetherness “( 1968). Begin 1970 scoorde hij een Top 30-hit met “The Whole World’s Holdin ‘Hands”. Hart zou gedurende het jaar meerdere minder belangrijke hits scoren. “Easy Loving”, uitgebracht in de zomer van 1971, begon snel in de hitlijsten te klimmen ; en tegen die september was het nummer 1 gedurende drie weken op de hitlijsten en bereikte nummer 17 in de hitlijsten. Het lied zou uiteindelijk talloze prijzen winnen van zowel de Academy of Country Music als de Country Music Association. Het lied verkocht meer dan een miljoen exemplaren en kreeg een gouden plaat van de R.I.A.A. in november 1971. Het album met dezelfde naam ging naar verluidt ook goud. Het nummer verdiende ook een nominatie Hart a Grammy Award. Van dit succes hadden Hart en zijn back-upgroep, de Heartbeats, een reeks Top 5-hits met “My Hang-Up Is You” (zes weken op nr. 1 in 1972), “Bless Your Heart” 
(nummer 1 in 1972), “Got the All Overs For For You (All Over Me)” (nummer 1 in 1972), “Als je het niet kunt voelen (het is er niet)” (1973), “Super Kind of Woman” (Nummer 1 in 1973), “Trip to Heaven” (nr. 1 in 1973), “Hang In There Girl” (1974), “The Want-To’s” (1974), “My Woman’s Man” (1975), “The First Time” (1975), “I’d Like To Sleep Till I Get Over You” (1975) en “The Warm Side of You” (1975). Hij is door veel fans geroepen als “The Heart and Soul of Country Music”. Met het succes van ‘Easy Loving’ en andere liedjes die hij schreef, plus een populaire concertattractie onderweg, werd Hart onafhankelijk rijk en bezat hij een songwritingbedrijf, een blindenschool, een vrachtwagenbedrijf en een keten van vechtsportateliers. Zijn hobby was als een meester in karate. In 1976 bleef Hart grote hits houden, hoewel nu zijn reeks Top 10’s werd vervangen door een reeks Top 20 en Top 30 hits. Deze omvatten “You Are The Song Inside Of Me” (1976), “That Look In Her Eyes” (1976), “Thank God She’s Mine” (1977), “The Pleasure’s Been All Mine” (1977), “Toe to Toe “(1978) en” Was not It Easy Baby “(1979). Zijn laatste Top 10-hit kwam met de hit “Why Lovers Turn to Strangers” in 1977, die piekte op nummer 8. In 1980 tekende Hart bij Sunbird Records en scoorde dat jaar meteen een Top 20-hit met “Sure Thing”. Hij volgde dit op met 3 Top 40 hits in 1981. Dit eindigde zijn dagen als een groot kunstenaar in het land. In 1985 en 1987 had hij een paar minder belangrijke hits op El Dorado en 5th Avenue Records, met zijn laatste hit als “The Best Love I Never Had” in 1987 met een hoogtepunt op nummer 77. In 2001 werd Hart opgenomen in de Alabama Music Hall of Fame. Hart behield een groot aantal volgers in Europa en de Verenigde Staten, en trad op tijdens muziekfestivals, universiteiten, kerken en evenementen in de industrie. In april 2018 nam Hart zijn laatste album op getiteld God Bless You. Het project, geproduceerd door David Frizzell, bevat 11 nieuw geschreven gospelsongs en een remake van zijn signature song “Easy Loving”. Het album zal eind 2018 verschijnen. Hart overleed als gevolg van een longontsteking op 27 oktober 2018 in Burbank, Californië op de leeftijd van 92 jaar.
This post has been seen 412 times.