Charles Nicholas Hodges (28 december 1943 – 22 september 2018) was een Engelse muzikant en zanger en was de hoofdvocalist van het muzikale duo Chas & Dave. Hodges werd geboren in het North Middlesex University Hospital in Edmonton op 28 december 1943 zoon van Albert en Daisy Hodges. Hij heette Charles Nicholas, maar heette Chas omdat het een veel voorkomende bijnaam was voor Charles in Hackney, waar zijn vader vandaan kwam. Hij groeide op in Noord-Londen en verhuisde in de zomer van 1947 naar Kent. Zijn vader, een vrachtwagenchauffeur, pleegde zelfmoord de dag vóór de vierde verjaardag van Hodges. Na de dood van zijn vader keerde de familie terug naar Edmonton in Noord-Londen om bij zijn grootouders te wonen, samen met zijn moeder de kost verdienen door piano te spelen in lokale pubs en clubs. Hij ging naar de Eldon Road School, en later naar de Edmonton Higher Grade School, maar vertrok vlak voordat hij 15 jaar was aan het einde van 1958. Hodges raakte voor het eerst geïnteresseerd in Rock ‘n’ Roll muziek na het luisteren naar Little Richard op Radio Luxembourg rond 1956. Hij werd toen geïnspireerd door Lonnie Donegan om te leren gitaar spelen toen hij 12 jaar was en sloot zich een jaar later aan in een skiffle-band in 1957, The Horseshoe Skiffle Group. In mei 1958, was hij aanwezig bij een Jerry Lee Lewis-concert en werd geïnteresseerd in het leren van piano spelen. Hij werkte een tijdje in de winkel van een juwelier nadat hij de school had verlaten. Hodges werd op 16-jarige leeftijd een professionele muzikant en speelde basgitaar bij verschillende lokale bands tot hij in 1960 bij Billy Gray and the Stormers kwam. Nadat Billy Gray and the Stormers uit elkaar gingen, werkte Hodges samen met de producent Joe Meek die Hodges en zijn voormalige band samen als backing-band voor Mike Berry, de outlaws vormen. Later werden ze vergezeld door Ritchie Blackmore. Ze werkten ook als sessiemuzikanten en steunden Jerry Lee Lewis, Bill Haley en Gene Vincent. Hodges beweerde dat hij de piano leerde door naar Jerry Lee Lewis te kijken terwijl hij hem steunde. Gedurende deze tijd werd Hodges bekend als “Sleepy” na zijn gewoonte om in slaap te vallen tijdens het opnameproces. The Outlaws ging uit elkaar en hij werd uitgenodigd om in 1965 als bassist bij Cliff Bennett and the Rebel Rousers te gaan werken. Hodges had Dave Peacock een aantal jaren gekend; ze ontmoetten elkaar in 1963 toen een vriend van Peacock Hodges een lift naar huis gaf en ontdekte dat ze een vergelijkbare smaak hadden in muziek. Na de Rebel Rousers trad Hodges toe tot Peacock, Harvey Hinsley en Mick Burt in Black Claw (drie van de band zouden later in Chas & Dave zijn). In 1970 vroeg Albert Lee hem om zich bij een nieuwe band Heads Hands & Feet aan te sluiten, die Blackmore’s volgende band Deep Purple op tournee ondersteunde. Hij speelde bas met Purple voor één show op 8 maart 1971, in Music Hall Aberdeen, in de plaats van de reguliere bassist, Roger Glover die ziek was. Hodges toerde door Amerika toen hij bij Heads Hands & Feet was, en tijdens de tour begon hij het idee te krijgen om in zijn natuurlijke accent te presteren, omdat hij het “niet helemaal echt” vond om in Amerikaans tintje te spelen met een Amerikaans publiek. Toen Heads Hands & Feet uit elkaar ging in 1972 overwogen Hodges en Peacock om samen een band te vormen, zingend in hun eigen accent over dingen die ze wisten. Ze begonnen te presteren als een duo Chas & Dave. Hodges was oorspronkelijk een bassist, maar in Chas & Dave speelde hij piano en gitaar terwijl Peacock bas speelde. Ze hebben ook opgenomen als Oily Rags met Gerry Hogan en Ian 
Wallace, en het vrijgeven van een titelloze album in 1974. Ze namen ook een album op met Oliver Nelson. In 1975 speelden Hodges en Peacock op het album Remember My Song van Labi Siffre. Eminem zou later een riff van het nummer “I Got The” op zijn hit uit 1999 “My Name Is” samplen. Hodges en Peacock namen hun eerste album op als Chas & Dave in 1974, en dit album, One Fing ‘*’ Anuvver, werd uitgebracht in 1975. Volgens Hodges was het titelnummer “One Fing” * ‘Anuvver’ hun eerste Rockney-nummer. Burt kwam in 1976 bij het duo als drummer. Ze werden in 1978 door EMI ondertekend en het album Rockney werd hetzelfde jaar uitgebracht. Een nummer van het album, “Strummin ‘”, was hun eerste nummer dat de hitlijsten bereikte. Begin 1979, een nummer van hun eerste album “Woortcha!” werd gebruikt voor een opmerkelijke televisiecommercial voor Courage Bitter, en het nummer werd vervolgens opnieuw opgenomen en uitgebracht als een enkele, herstelde “Gertcha”. Ze openden voor Led Zeppelin op het Knebworth Festival in 1979. In 1980 vormden Chas en Dave hun eigen platenlabel Rockney met hun manager Bob England. Hun eerste release onder dit label “Rabbit” werd een top 10-hit. Ze hadden een groter hitnummer in 1982 met “Ain’t No Pleasing You”, grotendeels geschreven door Hodges. Hodges was populair onder supporters van Tottenham Hotspur Football Club vanwege singles die hij had uitgebracht als Chas & Dave. Deze omvatten “Glory Glory Tottenham Hotspur”, “Hot Shot Tottenham!”, “When the Year Ends in One”, “Spurs Medley” en “Ossie’s Dream. In 2009, na de dood van zijn vrouw Sue, kondigde Peacock zijn afscheid aan van optreden met Chas & Dave. Hij veranderde het jaar daarop echter van gedachten en kondigde een tournee aan voor 2011. Ze speelden ook hun “Christmas Jamboree” op de IndigO2 in december 2011 en december 2012. Ze voerden een ‘Back By Demand’ tour door het Verenigd Koninkrijk tussen februari en mei 2013. In 2012 schreef en registreerde Hodges een liefdadigheidssingle met zijn band en 2012 Premier League Darts-spelers genaamd “Got My Tickets for the Darts”. In 2014 was Hodges ook te gast op Simon Fowler’s nieuwe album Merrymouth’s, Wenlock Hill, en voerde piano bij op het nummer “Salt Breeze”. Hodges was een enthousiaste tuinman. Op 6 februari 2017 werd bekend dat bij Hodges de diagnose slokdarmkanker was gesteld. Hij overleed in zijn slaap in de vroege uren van 22 september 2018, van een longontsteking, op de leeftijd van 74 jaar.
This post has been seen 512 times.